- fatigatio
- fătīgātĭo, ōnis, f. [id.], weariness, fatigue (stronger than lassitudo; v. the foll.; perh. not ante-Aug.; but defatigatio in Cic. and Caes.).I.Prop.:II.
exercitationis finis esse debet lassitudo, quae citra fatigationem est,
Cels. 1, 2:equorum atque hominum,
Liv. 22, 15, 7:deficiens dolore et fatigatione,
Quint. 11, 3, 173:sudor et fatigatio,
id. 11, 3, 147;so with sudor,
id. 1, 2, 31; 1, 12, 11:requiescit labor ille, cujus sibi ipsa fatigatio obstabat,
id. 11, 2, 43; cf. id. 10, 3, 27; Tac. H. 2, 60.—Trop., jeer, banter (post-class.):III.qui cum in auditorio vel levi fatigatione taxaverunt,
Eutr. 9, 19; Sulp. Sever. Dial. 1, 4 med. —In plur., Sid. Ep. 1, 8.—Concr.:fatigationi consulitur,
the wearied, fatigued, Amm. 24, 4.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.